Dag 0: Heusden - Saint Jean Pied de Port - Hunto

We zijn weer vertrokken. Deze keer heeft Tom ons, weliswaar half in slaaptoestand, naar het station in Hasselt gebracht tegen 6 uur. En wie is er ons weer komen uitwuiven? Ja hoor, Rita en André.

Deze keer loopt alles vlot: van Hasselt naar Brussel-Zuid en dan naar Paris-Nord. Dan met de metro naar het andere treinstation in het zuiden van Parijs. We merken dat een man ons onopvallend volgt. We stoppen om hem te laten passeren, waarop hij even verder ook halt houdt. We gaan hem weer voorbij en hij volgt ons weer. We stoppen opnieuw en hij stopt even verder ook. Dan stappen we heel snel door en spelen hem kwijt. Geen twee keer, hé.

In Paris-Montparnasse nemen we de TGV tot in Bayonne. We komen tegen 15u aan. Door de treinstaking, waarvan we tot nu toe geen last hebben gehad, lopen er geen treinen van Bayonne naar Saint Jean Pied de Port. De vervangende bus gaat pas rond 18u om pas na 19u30 in Saint Jean Pied de Port aan te komen. Om dan nog 2 uur in de regen naar onze slaapplaats in Hunto te stappen, lijkt ons geen goed idee. We vinden een bus tegen 16u vertrekt naar Saint-Palais. Daar aangekomen stappen ze over op een bus naar Saint Jean Pied de Port. Deze bus blijkt ook dienst te doen als schoolbus. Dus eerst langs alle scholen in Saint-Palais, alle kindertjes afzetten in elk gehucht, en dan naar Saint Jean Pied de Port. We arriveren er om 18u.

We melden ons aan bij het Sint Jakobs Genootschap, krijgen onze eerste stempel en nog wat goede raad. Onder een dreigend zwarte hemel starten we onze tocht. Even later moeten we onze poncho´s boven halen en schakelen we over op geforceerde mars, met de welwillende instemming van Jenny. Na 1 uur en een kwart - normaal wordt er bijna 2 uur over gedaan - komen we aan. Stijging 300 meter.



We moeten dadelijk aan tafel met mog een twintigtal andere pelgrims. Een zeer gevarieerd gezelschap van Noren, Zwitsers, Australiërs, een Duitser met een teckel, en zowaar drie Koreanen, waarvan één een gepensioneerde ingenieur. Telkens er een nieuw gerecht komt, wil de Koreaanse ingenieur weten wat het is. De Duitser probeert dit in het Engels uit te leggen. Wat volgt is een Duits-Koreaanse versie van Fawlty Towers. Hilarisch. Na het eten om halftien ons bed in. Morgen wacht de oversteek van de Pyreneën.