Dag 15: Hornillos del Camino - Castrojeriz

Vandaag vertrekken we iets later dan gewoonlijk, tegen halfacht. Tijdens het eerste deel van de tocht wandelen we samen met Christina, een pas 20-jarige Oostenrijkse. Ze heeft al twee jaar na elkaar haar studies stopgezet, telkens wegens een verkeerde keuze. Omdat ze in het middelbaar altijd bij de besten van de klas was, is er vanuit haar omgeving enorm veel druk uitgeoefend om een moeilijke richting te kiezen. Ze doet nu de Camino, met haar zelf verdiende centjes, om alles eens op een rijtje te zetten. We geven haar de raad mee om vooral iets te kiezen wat ze zelf graag doet. Iets wat echt vanuit haar zelf komt. Ze stopt in Sambol en wij gaan verder over het plateau.

Er zijn enkel immens grote graanvelden te zien. Overal horen we vogelgekwetter, maar we zien enkel leeuwerikken. Ondertussen lossen de wolken op en tegen de middag is de temperatuur onder de staalblauwe hemel opgelopen tot 30 graden. In Hontanas ontmoeten we 2 Gentenaars die vanuit hun woonplaats vertrokken zijn. Willem is al sinds maart onderweg en heeft het vandaag zeer moeilijk.



We komen voorbij de ruïnes van het San Anton klooster om even later Castrojeriz te bereiken. We krijgen de 2 voorlaatse bedden in de refugio 'Casa Nostra'. Even later neemt de hospitalero zijn siesta, en omdat we toevallig in de inkomhal zijn, vraagt hij ons om even zijn taak over te nemen. Even later komen Bert en Lieve uit Waasmunster oververhit binnen. Wij nemen onze taak ter harte en wijzen hen hun bedden aan, de douches en de toiletten zijn en waar de keuken zich bevindt. Daarna hebben we een aangename babbel.

Even later in het dorp ontmoeten we weer de Poolse Anna, die we een week geleden samen met Gary en Angelica hebben zien optrekken. Het is plezierig om elkaar weer terug te zien. We maken er een rustige namiddag van en gaan om 21u30 naar bed, want we willen morgen vroeg vertrekken om de brandende middagzon te ontlopen.

Al 345 km gedaan, nog 473 km te doen.