Dag 26: El Acebo - Cacabelos

Rond 5 uur begint het al te rommelen op onze slaapzaal en om 5u30 staan we ook maar op. Eens buiten de albergue realiseert Hugo zich dat hij zijn fototoestel vergeten is. In sneltreinvaart loopt hij terug naar de albergue, in de hoop dat de enige uitgangsdeur niet dicht geslagen is. Gelukkig is ze niet in het slot gevallen. Hij vindt het toestel, met honderden foto's van onze tocht op de kaart, terug op het bed. Oef!

Zo, eindelijk weer op weg. In het stille dorpje blaffen alleen de honden, terwijl de steeds aanzwellende karavaan pelgrims verder trekt. Het gaat steil naar beneden, eerst over asfalt, dan over een kiezelweg. Na het gehucht Riego de Ambrós wordt de daling nog sterker en het stappen wordt flink bemoeilijkt door de grote stenen op het pad. Gelukkig hebben we 4 poten - 2 benen en 2 wandelstokken - om niet op onze voorgevel te donderen.

In Molinaseca ontbijten we: Hugo een tortilla en Jenny een chocoladebroodje. Als we na het stadje onze tocht vootzetten, zien we terug wijngaarden. Hier begint de streek van de Bierzowijn. Via een flinke omweg stuurt de Camino ons over een middeleeuwse brug naar de grote stad Ponferrada (letterlijk: ijzeren brug). In de Romeinse tijd waren hier de enige goudmijnen van het rijk. Even later komen we uit bij de imposante burcht, in de 12de eeuw gebouwd door de Tempeliers. Jullie weten het misschien al, die van 'kunnen drinken als een tempelier'. We wandelen tot op een pleintje en rusten even uit op een terrasje. Jenny heeft vlakbij een outdoorwinkel ontdekt en koopt er rubberen stopjes voor onder onze wandelstokken. We zijn het metalen getik op stenen en asfalt ondertussen moe gehoord.

Daarna zetten we ons op de drukke kaarsrechte verkeersweg om de volgende 12 km af te malen. Verstand op nul, blik op oneindig en de robotbenen volle kracht vooruit. We stoppen enkel in Camponaraya om te lunchen. Om 14u30 komen we in de albergue van Cacabelos aan. We hebben vandaag 33 km afgelegd en de thermometer wijst intussen 32 graden aan. De albergue is rond een kerk gebouwd en bestaat uit kabines met telkens twee bedden.

We zijn blij een heleboel oude bekenden terug te zien. Door in 2 dagen bijna 3 trajecten te doen hebben we hen terug ingehaald. We zien Thérèse en Monique, onze Italiaanse vriend uit Udine die we in weken niet meer gezien hebben, ook Michel en Marie-Thérèse en onze angry young Québequois.

Wanneer we 's avonds in een restaurant samen met 2 Franse koppels eten, komen ook Bert en Lieve uit Waasmunster binnen. Het weerzien is hartelijk en ditmaal wisselen we onze gegevens uit. Als we terug in de albergue komen zien we dat ze overbezet is. Sommige pelgrims hebben een matras gekregen om buiten in de open lucht te slapen.

Al 612 km gedaan, nog 206 km te doen.