Dag 8: Viana - Navarrete

Jenny is vannacht moeten opstaan omdat de 'turista' heeft toegeslagen. Tot overmaat van ramp was het wc-papier op! De creativiteit die ze toen aan de dag legde, laten we aan jullie verbeelding over. 's Morgens is ze dan ook wat slapjes op de benen. Als we om iets na 6 uur opstaan is het grootste deel van de pelgrims al verdwenen. Het wordt met de dag gekker.

Terwijl sommigen er een race van maken, stappen wij op een gezapig tempo richting Logroño, de hoofdstad van de provincie La Rioja. We zien de grote stad al van ver liggen. Onderweg heeft iemand zijn wandelschoenen aan een Compostela-wegwijzer gehangen. Versleten of opgegeven? Jenny is erg blij met haar wandelstokken. Er zonder zou ze vandaag moeilijk vooruit geraakt zijn. Bedankt allemaal!

De eerste kerk die we tegenkomen is die van Sint-Jakob. We gaan even binnen, ook al om het prachtige retabel te bewonderen. Even verder drinken we op een terrasje een café con leche en eten we brood met dikke plakken jamón. De grote kathedraal van Logroño staat in de steigers en we kunnen hem niet bezoeken. We lopen Logroño uit richting het stuwmeer van Grajera. We wandelen verder naar Navarrete, hoofdzakelijk over asfalt, en komen er tegen de middag aan.

De refugio opent pas om 14 uur. Samen met het jonge Hongaarse koppel drinken we enkele uit de kluiten gewassen cervezas. Van hen vernemen we dat de Duitser met de teckel zijn tocht gestopt heeft. Niet dat de pootjes van zijn hondje afgesleten waren, het beestje was door de inspanning danig vermagerd en verzwakt. Volgende keer misschien een border collie als gezel. Die doen de afstand met gemak 2 keer en houdt bovendien de kudde pelgrims netjes bij elkaar.

Als we 's avonds onze Camelbaks met water willen vullen, blijkt dat in de stad de watervoorziening voor de nacht is afgesloten. Een ernstig wordend probleem in Spanje. Uiteraard kunnen ook de toiletten niet meer doorgespoeld worden. Een Italiaan uit Udine, die bij ons op de kamer ligt, haalt zijn beste Frans boven om aan te geven hoe hij hiermee zal omgaan: "Fare pipi en la bouteille et fare caca en la champagne". De Québecquois en wij komen niet meer bij van het lachen. Omdat onze kamer de enige wc heeft op deze verdieping, grapt de vrouw uit Québec: "Ferme la porte, il faut protéger notre pot".

Al 183 km gedaan, nog 635 km te gaan. Het doet ons veel plezier dat jullie ook van onze avonturen genieten. Het is heel fijn om jullie reacties te lezen.